Goede mondzorg verdient een betere integratie in de eerstelijnszorg

Mondgezondheid en algemene gezondheid zijn niet los van elkaar te zien. In de eerstelijnszorg kennen huisartsgeneeskunde, jeugdgezondheidszorg, ouderengeneeskunde en mondzorg tot nu toe elk specifieke afgebakende werkterreinen. De zorgverleners worden in toenemende mate geconfronteerd met de complexiteit en groei van welvaarts- en ouderdomsziekten. De etiologie van welvaartsziekten in de eerstelijnszorg betreft het werkterrein van deze zorgverleners waardoor preventie van leefstijlgerelateerde risico’s door samenwerking effectiever kan plaatsvinden. In de eerstelijnszorg neemt het aantal medisch gecompromitteerde personen toe en komen zorgverleners elkaars niet-zichtbare risicogroepen tegen. Samenwerking kan aan deze problemen beter het hoofd bieden. Een betere integratie van de mondzorg in de eerstelijnszorg kan ook bijdragen aan de kwaliteit en de veiligheid voor zorggebruikers en verdere ongelijkheid beperken. Om deze integratie met behulp van innovaties beter vorm te geven, bestaat behoefte aan meer praktijk- en implementatiegericht onderzoek.