Abstract
De wet verwijsindex risico jongeren is in 2010 aangenomen. Die wet verplicht gemeenten om afspraken te maken met organisaties die met kinderen werken om zich, meestal via aan lokale index, aan te sluiten op de landelijke verwijsindex.de index is opgenomen in de nieuwe jeugdwet. De verwijsindex wordt gepresenteerd als een ‘simpel instrument’ dat er voor zal zorgen dat er ‘geen kinderentussen wal en schip vallen’.vroegsignalering van risicokinderen in de verwijsindex komt volgens de auteurs neer op het geven van een ongefundeerd professioneel oordeel, wat leidt tot professionele weerstand. Zij vragen zich af of de index een databank van vermoedensis over mogelijke problemen voor een kind in-de-toekomst of een systeemvoor hulpverleners voor coördinatie van concrete zorg in het hier-en-nu. Door de oproep aan professionals om meer te signaleren, maken sommige organisaties‘signaleren’ zelfs tot een prestatie-indicator; een professional of afdeling die weinig signaleert, wordt op het matje geroepen.de auteurs constateren een juridische en bestuurlijke druk om pseudo-risicodiagnostiekte bedrijven, en hebben nog meer onderbouwde bezwaren.
Original language | Dutch |
---|---|
Pages (from-to) | 9-16 |
Journal | Jeugdbeleid |
Volume | 8 |
Issue number | 2 |
DOIs | |
Publication status | Published - 1 Jan 2014 |