Abstract
Bij ernstige geweldsdelicten wil de rechter doorgaans weten hoe de verdachte tot zijn daad is gekomen. Daartoe doet de rechter een beroep op forensisch psychologen en psychiaters. Deze experts hebben de neiging om verklaringen te zoeken in de richting van complexe psychodynamiek. Daaraan kleeft het risico van eenzijdigheid: soms zijn er andere – bijvoorbeeld psychofarmacologische – verklaringen voor gewelddadig gedrag. In dit artikel illustreren we dit probleem aan de hand van een casus.
Original language | English |
---|---|
Pages (from-to) | 10-15 |
Journal | GZ - Psychologie |
Volume | 2 |
DOIs | |
Publication status | Published - 1 Jan 2010 |