Het gebruik van risicotaxatie instrumenten onder SPV-en

S. de Valk, C. de Ruiter, J.O. Folino, M.M. Large, T.H. Pham, K.A. Reeves, C. Condemarin, L.J. Nielsen, M. Rettenberger, R. Mei Yee Ho, V. Godoy-Cervera, K. Dean, M.F. Rebocho, K. Arbach-Lucioni, M. Grann, K. Seewald, M. Doyle, S. Desmarais, R. van Dorn, R. OttoJ.P. Singh

Research output: Contribution to journalArticleProfessional

Abstract

Ons onderzoek laat zien dat gebruik van gestructureerde risicotaxatie
instrumenten nog niet zo veel voorkomt onder sociaal psychiatrisch
verpleegkundigen. Dit kan voor een belangrijk deel veroorzaakt zijn door het feit
dat de verpleegkundigen in onze steekproef maar voor een beperkt percentage in
forensische settings werkten. Binnen de algemene GGZ is gebruik van
gestructureerde risicotaxatie instrumenten nog geen gemeengoed. Toch zouden
deze instrumenten ook hier een belangrijke rol kunnen vervullen als methode om
risico's van patiënten voor zichzelf en anderen in kaart te brengen. Vooral de
START ('t Lam et al., 2009) lijkt hiervoor geschikt, omdat met dit instrument niet
alleen het risico voor anderen, maar ook het risico op victimisatie, risico op
zelfbeschadigend gedrag, suïcidegevaar, ongeoorloofde afwezigheid, middelenmisbruik en zelfverwaarlozing vastgesteld kan worden. Een nauwkeurige
risicotaxatie leidt tot een doelgerichte behandelaanpak, zodat negatieve
uitkomsten voor de psychiatrische patiënt zelf, en voor zijn omgeving, voorkomen
kunnen worden.
Original languageDutch
Pages (from-to)33-41
JournalSociale Psychiatrie
Volume32
Issue number105
Publication statusPublished - 1 Jan 2013

Cite this