Geen finale geschilbeslechting

De Raad ziet, mede gelet op de lange duur van onderhavig geding en de in de gedingstukken aanwezige informatie, aanleiding de urenbeperking vast te stellen op zeven uur per dag, drie dagen per week, met een rustdag tussen de werkdagen en een beperking voor avond- en nachtdiensten. Hiervoor is aansluiting gezocht bij het dagverhaal zoals dat is op te maken uit het rapport van de verzekeringsarts van 28 april 2016 en de door betrokkene in hoger beroep ingediende schriftelijke uitwerking van het gesprek dat zij op 28 april 2016 met de verzekeringsarts had. Uit deze stukken volgt dat betrokkene sinds 18 april 2016 drie maal zeven uur per week, op maandag, woensdag en vrijdag, vervangende werkzaamheden verrichtte, met tussentijdse rustdagen op dinsdag en donderdag. Voor een andere omvang van de beperkingen op het aspect werktijden bestaan geen aanknopingspunten in de gedingstukken. Hageman gaat in de door betrokkene bij de rechtbank ingediende brief van 25 september 2019 uit van een maximale omvang van vier uur per dag, drie maal per week met na twee uur een korte pauze. Onduidelijk is echter waarop deze urenbeperking is gebaseerd, anders dan op algemene ervaringsgegevens van met betrokkene vergelijkbare patiënten. Ter zitting heeft Hageman ook verklaard betrokkene na zijn brief van 12 augustus 2015 niet meer te hebben onderzocht. Er bestaat dan ook geen aanleiding voor een urenbeperking van twaalf uur per week, zoals betrokkene heeft bepleit.
De aangevallen uitspraak dient te worden vernietigd. Omdat nog een arbeidskundig onderzoek dient plaats te vinden, ziet de Raad geen mogelijkheid voor finale geschilbeslechting.
Met het oog op een voortvarende afdoening van het geschil bestaat aanleiding om met toepassing van artikel 8:113, tweede lid, van de Algemene wet bestuursrecht te bepalen dat tegen de door het Uwv te nemen nieuwe beslissing op bezwaar slechts bij de Raad beroep kan worden ingesteld.