Abstract
Een van de vernieuwingen van het Verdrag van Lissabon was de subsidiariteitstoets die het aan de nationale parlementen mogelijk maakt om bezwaren te uiten aangaande voorstellen tot EU-wetgeving. Een kleine vijf jaar na de inwerkingtreding van het Verdrag zijn er intussen twee gele kaarten door de nationale parlementen onder de subsidiariteitstoets getrokken. Deze twee gevalstudies bieden een eerste antwoord op de vraag welke de toegevoegde waarde van deze vernieuwing door het Verdrag van Lissabon is.
Original language | Dutch |
---|---|
Pages (from-to) | 276-282 |
Journal | SEW: Tijdschrift voor Europees en economisch recht |
Volume | 62 |
Issue number | 6 |
Publication status | Published - 2014 |
Externally published | Yes |