Abstract
De rechter legt verantwoording af aan de maatschappij via openbaarheid van rechtszittingen en motivering van uitspraken. De burger kan rechterlijke uitspraken laten toetsen door hogere rechterlijke instanties hoger beroep en cassatie. In bepaalde gevallen kan de wetgever corrigerend optreden door naar aanleiding van de wetgever onwelgevallige rechtspraak nieuwe wetgeving tot stand te brengen. Door verantwoording af te leggen in bovengenoemde zin bevordert de rechter de legitimiteit van zijn uitspraken. Hierbij speelt ook zijn professionele habitus een belangrijke rol. De rechter is rechtspositioneel en functioneel onafhankelijk. Dat betekent dat hij niet door de regering ontslagen kan worden en dat noch regering, noch parlement hem concrete aanwijzingen kunnen geven hoe te beslissen. Gelet op de nauwe samenhang tussen rechtspraak en beheer wordt de stelling verdedigd dat de rechter ook inzake de beheersmatige ondersteuning geen verantwoording dient af te leggen aan de minister. De rechterlijke macht is zelf verantwoordelijk voor de aanwending van de financiele middelen. Dat is van belang om de rechterlijke functie naar behoren te kunnen uitoefenen. Een begrotingsraad kan hierbij een rol spelen inzake de voorbereiding van de begroting, de verdeling van de middelen over de gerechten en het afleggen van verantwoording door de gerechten aan de begrotingsraad. Het bovenstaande betekent niet dat de rol van het parlement geheel is uitgespeeld. Integendeel, het parlement heeft een beslissende stem bij het vaststellen van iedere begroting.
| Original language | Dutch |
|---|---|
| Number of pages | 8 |
| Journal | Recht.nl |
| Volume | 1997 |
| Publication status | Published - Sept 1997 |
| Externally published | Yes |