Abstract
Een bestuursorgaan zal een subsidiebudget via een tenderprocedure verdelen als het de beste aanvragen wenst te selecteren. Beschikt het zelf over onvoldoende deskundigheid om de kwaliteit te beoordelen, dan schakelt het deskundige adviseurs in om de aanvragen te selecteren en te prioriteren. Wanneer er vervolgens geschillen ontstaan over de verdeelbesluiten, dan draait het vaak om de kwaliteit van de deskundigen of de inhoud van het advies. Heeft de subsidieverstrekker voldaan aan zijn vergewisplicht en mochten de adviezen aan de verdeelbesluiten ten grondslag worden gelegd? Deze bijdrage belicht de eisen die anno 2022 worden gesteld aan deskundigenadvisering en wat daarvan de consequenties zijn voor de omvang van de vergewisplicht van (tender)subsidieverstrekkers. Er wordt ook stilgestaan bij de rechtsbescherming van subsidieaanvragers, in het bijzonder wanneer de verdeelregels veel beslisruimte bieden aan de subsidieverstrekker. In die situatie blijkt effectieve rechtsbescherming nog niet volledig geborgd.
| Original language | Dutch |
|---|---|
| Pages (from-to) | 3-25 |
| Journal | Jurisprudentie Bestuursrecht Plus |
| Issue number | 1 |
| Publication status | Submitted - 2022 |